Sztuczna inteligencja
Etyka w AI – równoważąc innowacyjność i odpowiedzialność w IT
W procesie zatrudniania coraz więcej organizacji bierze pod uwagę typy osób, które warto mieć w swoim zespole. Choć wykształcenie i doświadczenie zawodowe nadal są priorytetowe, to na znaczeniu zyskują kompetencje miękkie, jak predyspozycje społeczne i cechy charakteru. Nawet najlepiej wykwalifikowani kandydaci mogą być nieskuteczni, jeśli nie pasują do wizerunku firmy. Różnorodność uzupełniających się osobowości i mozaika kompetencji może być kluczem do sukcesu zespołu.
"O ile wielu czynności można się nauczyć, a doświadczenie zdobyć, o tyle cechy charakteru są sprawą indywidualną. W zależności od stanowiska, wielkości organizacji czy branży, w której działa firma, pożądane mogą być zupełnie inne cechy pracownika. Zdolności społeczne w niektórych sytuacjach sprawdzają się bardziej niż wiedza fachowa" (P. Łowczyńska, HR Director, GoldenLine.pl).
Psychologowie przeprowadzają dla firm HR wiele badań dotyczących skrzyżowania cech pracowników z produktywnością w miejscu pracy. Badają też, jakie typy osobowości pozytywnie wpływają na wizerunek firmy – niezależnie od tego, czy oznacza to zatrudnianie talentów, zarządzanie nimi czy motywowanie do pracy.
Czy istnieją typy osobowości, które najlepiej pasują do danej firmy i mają największy wpływ na jej kulturę i sukces? Okazuje się, że nie ma jednego. Aby stworzyć spójny zespół, warto zatrudniać osoby o różnych cechach, właściwie nimi kierować i pomóc wzajemnie komunikować się ze sobą.
Każdy typ ma swoje unikatowe mocne i słabe strony. By umieć dostosować określone typy osobowości i ich cechy charakteru do potrzeb firmy, warto je rozpoznać i wiedzieć, jak one wpływają na funkcjonowanie organizacji.
Osobowość jest ważna, bo oddziałuje na każdy aspekt życia i na to, jak człowiek się komunikuje, reaguje na zmiany i współdziała. Wyszukiwanie w sieci hasła „osobowości w miejscu pracy”, przynosi gąszcz artykułów i książek, w którym niełatwo się odnaleźć.
Warto skupić się na profesjonalnych tekstach, obserwacjach i wynikach badań. Istnieją specjalistyczne narzędzia do odkrywania i zrozumienia siebie i innych w postaci testów psychologicznych służących określeniu typu osobowości.
Takim narzędziem jest choćby kwestionariusz samooceny, zwany Myers-Briggs Type Indicator (MBTI). Opiera się na obserwacjach Carla G. Junga, który doszedł do wniosku, że różnice w zachowaniu ludzi wynikają z wrodzonej skłonności do używania umysłu na różne sposoby. Koncepcję tę oparł na przekonaniu, że ludzie wykazują określone preferencje podczas kierowania swojej energii i tzw. ładowania akumulatora, zbierania informacji i podejmowania decyzji. W ten sposób Jung określił osiem typów osobowości.
Natomiast I. Briggs Myers i K. Cook Briggs rozwinęły pomysł Junga w kwestii hierarchii poszczególnych preferencji dla typu osobowości, dodając wymiar opisujący nastawienie do świata zewnętrznego. Ma on ogromne znaczenie w miejscu pracy. Różnice w ludzkim zachowaniu przedstawiły poprzez cztery wymiary i związane z nimi pytania:
Krzyżując preferencje w obrębie powyższych czterech par (tak to zrobiły panie Briggs), można wyodrębnić 16 typów ludzkich, np. ISTJ, ENTJ itd.
Innym badaczem, który prześledził rolę osobowości w miejscu pracy, jest Meredith Belbin, specjalizujący się w zarządzaniu zespołami. Większość swoich badań poświęcił zagadnieniu efektywności i przyczynom osiągania celów postawionych zespołom.
Opracował teorię ról w zespole (ang. Team Role Theory) opartą na samoocenie i tzw. ocenie 360. Dowiódł, że nie tylko wykształcenie i umiejętności są ważne w pracy, ale też typ osobowości. Preferowane role zespołowe i styl komunikowania mają kluczowy wpływ na efektywność zespołów projektowych i ich sukces.
Teoria ról zespołowych Belbina ułatwia dobieranie właściwych dla danego zespołu osób, następnie zlecanie im odpowiednich zadań i komunikowanie się z nimi w określony sposób.
Belbin wyselekcjonował dziewięć ról pracowników, rozumianych jako skłonność do przybierania określonych wzorców zachowań, sposobu myślenia, działania i wchodzenia w określony typ relacji. Role te podzielił na 3 grupy, przydzielając do każdej po trzy:
1. intelektualne
2. społeczne
3. zadaniowe
Diagnozę ról można wykorzystać przy budowaniu nowego zespołu, włączaniu do grupy danej osoby, zwiększaniu efektywności działań, kierowaniu karierą zgodnie z indywidualnymi cechami.
Jego rolą jest głównie generowanie pomysłów i rozwiązywanie problemów. To najbardziej wizjonerska osoba w zespole. Bywa niezbędny przy inicjowaniu projektów lub przy braku postępów. Często jest założycielem firmy lub twórcą nowych produktów.
Choć ma otwarty umysł, to na ogół jest introwertykiem, czyli najlepiej pracuje w samotności i ciszy – nadmiar kontaktów z innymi odbiera mu energię. Jest innowacyjny, z wyobraźnią, jedyny w swoim rodzaju, poważny.
Warto dać mu czas i przestrzeń na kreatywność, nie wprowadzając wielu ograniczeń, zanim da mu się szansę na pełne zaprezentowanie pomysłu.
Znakomicie analizuje problemy i rozwija koncepcje. Jest dobry w ocenach za i przeciw. Czasem jest odbierany jako wycofany, chłodny i poważny outsider, choć może okazać się dobry w prowadzeniu zespołu, gdy inne osoby zawiodą.
Praktyczny, opanowany, wnikliwie przygląda się grupie, świetnie ocenia ich pracę i potrafi wskazać niedociągnięcia, choć bywa też krytyczny. Brakuje mu jednak siły sprawczej, a czasem i zapału do inspirowania innych. Warto go rozruszać i dać mu ważne zadania, a efekty z pewnością się pojawią.
Jest niezastąpionym członkiem zespołu – dostarcza informacji i umiejętności, które nie wszystkim są dane. Jego rola staje się niezwykle cenna, gdy potrzeba wiedzy specjalistycznej. Jest osobą inteligentną i stuprocentowym profesjonalistą. Cechuje go analityczność, refleksyjność, bezstronność.
Praca jest dla niego bardzo ważna, choć często nadmiernie skupia się na własnej. Ma skłonność do przeceniania swojego zdania. Jeśli porównać go z kreatorem, to wykazuje się mniejszą wyobraźnią, bywa chłodny w kontakcie, krytycznie analizuje pomysły innych. Nie można pozwolić mu na izolację od zespołu i zaniedbać doceniania go.
Bywa w zespole naturalnym liderem. Dobrze się czuje jako osoba odpowiedzialna za zespół osób o różnych kompetencjach, przydzielając im zadania. Porozumiewa się lepiej z ludźmi na analogicznych i równych rangą stanowiskach. Umie jednak rozmawiać z każdym z zespołu, wysłuchuje ich racji i zwykle wierzy w spokojne rozwiązanie problemu.
Potrafi efektywnie wykorzystać zasoby zespołu, jak i potencjał indywidualny członka grupy. Intuicyjnie dąży do celu, jest entuzjastyczny, ufny i opanowany. Bywa jednak apodyktyczny, zdarza się, że manipuluje ludźmi i przypisuje sobie nadmierne uprawnienia.
Jest najbardziej wrażliwą osobą w grupie – spokojny i bezkonfliktowy, jest idealnym współpracownikiem. Nie umie podejmować trudnych dla zespołu decyzji, szczególnie w pojedynkę, ale chętnie zapobiegnie problemom interpersonalnym. Nie lubi konfliktów i złej atmosfery – ma łagodzący i pojednawczy wpływ.
Zespół go słucha, bo jest lojalny i ma wysokie morale. Jest przy tym komunikatywny i entuzjastyczny. Praca w grupie nie sprawia mu problemów, choć bywa zbyt ufny i uległy.
Warto wykorzystać jego naturalny talent do wspierania ludzi na korzyść zespołu, choć nie ma pewności, że zgodzi się na wszystko.
To najczęściej ekstrawertyk, energię czerpiący z kontaktu z innymi. Nie ma problemu z nawiązywaniem kontaktów – liczy się dla niego interakcja. Jest optymistyczny i pomysłowy. I choć nierzadko cechuje go słomiany zapał i brak realizmu, to miewa nowatorskie pomysły.
Warto pozwolić mu przejawiać entuzjazm w dyskusjach, co może skutkować odkryciem całkiem nowych możliwości. Nie warto go przy tym pytać o szczegóły przedsięwzięcia lub oczekiwać, że przeprowadzi dogłębną analizę czy badania.
Znakomity w pobudzaniu zespołu do działania, bo jest dynamiczny, ambitny i nie boi się wyzwań. To osoba pełna energii z jasno wyznaczonymi celami. Dobrze działa pod presją czasu, choć czasem szybciej mówi niż myśli.
Często jest jednak najbardziej efektywnym pracownikiem gwarantującym progres – jest praktyczny, bezstresowo i sprawnie wprowadza pomysły i zmiany, nie zastanawiając się nad niepopularnymi decyzjami czy kwestiami interpersonalnymi.
Bywa niecierpliwy i apodyktyczny. Lepiej nie kierować wobec niego osobistych ataków podczas konfliktu, lecz zastosować podejście oparte na faktach i celach.
Bardzo przydatny w zespole ze względu na pracowitość, niezawodność i umiejętność przystosowania. Odnosi sukces, bo jest zorganizowany, efektywny i działa systematycznie. Jeżeli wpada na jakiś pomysł, szybko go realizuje, choć woli wykonywać te zadania, które lubi, zaniedbując te dla siebie niewygodne. Z niepewnością i niechęcią podchodzi do zmian i nowości.
Lepiej nie angażować go do forum dyskusyjnego dla nowych lub niejasnych pomysłów. Warto uczynić go odpowiedzialnym za zorganizowanie zadania, choć niezbyt szerokiego i abstrakcyjnego.
Jest nieoceniony w zadaniach, które wymagają dużej koncentracji i wysokiego poziomu dokładności. Cechuje go umiejętność wdrażania – jest nastawiony na konkretny efekt i świadomy celu. Bardzo cenny w końcowej części projektu, gdy trzeba precyzyjnie sprawdzić pracę, odnaleźć błędy i poprawić je. Opanowany i zdyscyplinowany, choć nierzadko wykazuje nadmierny perfekcjonizm.
Aby pomóc mu w zarządzaniu pracą w czasie, można wyjaśnić mu priorytety, nie umniejszając przy tym jego potrzeby usprawniania procesów. Warto pamiętać, że lubi mieć wystarczająco dużo przestrzeni na dokładne wykonanie zadania.
Mając w firmie różne typy osobowości, należy być elastycznym, bo każdy pracownik wymaga innej strategii przywództwa. Dobry lider zdaje sobie z tego sprawę i nie bazuje na jednej uniwersalnej metodzie kierowania zespołem. Dostosowanie stylu zarządzania do poszczególnych pracowników może skutkować ich większym zaangażowaniem i wydajnością. To Ty, jako lider, musisz ich rozgryźć.
Praca freelancera wymaga dobrej organizacji, ale istnieją narzędzia wspierające w zarządzaniu czasem. Przeczytaj o tych najbardziej przydatnych!
Niemal 90% osób jest niezadowolonych ze swojej pracy. Jak dołączyć do pozostałych 10%? Przeczytaj, jakie cechy powinna mieć Twoja wymarzona praca!